MEERDAAGSE MULHOUSE ELZAS
Dag 1 : donderdag 6 september 2012
Samenkomst met koffietafel in het Kapittelhuis in Hoegaarden. Daar wachten we op Luc en Lieven die dan eindelijk bellen : de Jaguar XK140 heeft brand gehad door een kortsluiting ....
Gelukkig was Nest nog niet vertrokken naar Beaulieux en kon hij het probleem weer vakkundig oplossen.We vertrekken met 17 deelnemers : 2 gewone wagens en 7 oldtimers waaronder de blitse Volvo van Stoffel, en Pol is er niet met zijn rood Fiatje, maar met zijn mooie Fiat cabrio.
9u30 zijn we ervandoor voor een gezellige 5-daagse op GPS deze keer, gelukkig niet meer met bolleke-pijltje.We vinden iedereen terug bij een lunch in volle zon in Villers devant Orval.Rond 15u een drinkstop in Café de la Gare in Pierrepont. Jammer dat je op Google Earth niet kan zien dat er gras tussen de sporen groeit en het stationneke een groentenwinkeltje werd, maar vooral dat het caféke zijn beste tijd heeft gehad en de glazen dringend eens moeten afgewassen worden.
Maar waar blijven Mic en Rita, Peter en Virginie en Pol en Geert toch?Het telefoontje meldt dat nu Pol in panne staat : de koppeling. 's Avonds vernemen we dat ze ongeveer 2u en half op de takelwagen hebben gewacht om de Fiat bij Geert te brengen en zijn MGA dan weer op te pikken.
Na het inchecken in jeugdherberg of hotel in Metz zijn Luc en Lieven er ook weer bij.We zien elkaar op de Place d'Armes. Stoffel heeft zijn vriend Pascal Ickx erbij gevraagd (jaja de broer van Jacky). Hij geeft alle mannen een stevige handdruk, maar slaat de dames over, maar een franke tik steekt dan maar zelf haar hand uit en dan heeft hij het gesnapt.
We krijgen een interessante rondleiding door een gids o.a. in de kathedraal Saint Etienne bijgenaamd "La Lanterne du Bon Dieu" omwille van de glasramen, waaronder deze van Marc Chagall uit de jaren 60. Verder zien we de Esplanade, de Moyen Pont over de Moezel, het Arsenaal omgebouwd tot concert- en expositiezalen, de oude straatjes met mooie winkels, enz. enz. Metz is inderdaad een prachtige stad, echt een ommetje waard.
Enkelen moeten tijdens de lange wandeling afhaken en gaan op zoek naar het italiaans restaurant dat blijkt dan een afhaalpizzeria te zijn, ver beneden onze verwachtingen. Dan allen naar de "Assiette du Boeuf" waar alles overgoten wordt met een saus paradis en de discussies soms hoog oplaaien.
Welterusten rond 11u30, maar niet voor iedereen : terwijl sommigen nog wat pintelieren komen een verkleumde Pol en Geert toe aan een gesloten jeugdherberg en na wat over en weer bellen geraken ze er toch binnen. eind goed al goed ? We zijn nu compleet : 19
Dag 2 : vrijdag 7 september 2012
Vertrek uit Metz gaat niet voor iedereen even vlot : zonder brandstof is 't wel wat lastig ! Tevoet op zoek naar een benzinepomp en met een volle jerrycan lukt het wel. We zien iedereen in het prachtige Vogezen-landschap terug op de "Col du Donon".
En wat is de situatie met de oldtimers ? De MG van Geert, met co-piloot Pol moet in gang geduwd worden : problemen met de batterij. Vandaar rijden we naar "Le Struthof" - een concentratiekamp uit W.O.II, waar uit alle landen van Europa slachtoffers vielen, in de eerste plaats duizenden Polen. Ons groepje is nog nooit zo stil geweest. Door de groene Vogezen naar een eerste beroemd wijndorpke : Kaysersberg. Flaneren, terrassen, kortom : genieten.
Dan eindelijk naar ons hotel : "Relais du Vignoble" in Gueberschwirh, gelegen in de wijngaarden met uitzicht over de vallei en de bergen van het Zwarte Woud op de horizon. We hebben mooie kamers, en enkelen een superkamer met balkon en reuze badkuip. Avondmaal in het nabijgelegen restaurant waar ze ons in een zaal apart gezet hebben (ze weten wel waarom) aan één reuzetafel. De soupeetjes zijn vooraf door Dirk vastgelegd en overgoten met witte of rode wijn en stoffig water, volgens Stoffel. Als Dirk een andere fles vraagt smaakt het nog altijd even raar. Uitleg van de dienster : het is "l'eau de l'Alsace" en dat is de typische smaak. Raar toch dat die smaak verbetert nadat de glazen weer worden afgewassen. (Wat is dat toch met die glazen in Frankrijk ?) Voor velen een vroege nachtrust maar niet voor de nachtvogels.
Dag 3 : zaterdag 8 september 2012
Ontbijt om 8 uur, vertrek op 9 uur stipt ! De mannen zijn er vandaag heel graag bij want we rijden naar Mulhouse : naar het Musée national de l'Automobile, met de broemde collectie Schlumpf (niet Schtrumpf). We staan al een kwartier te vroeg voor één van de vele poorten en worden dan binnen gelaten door een sympathieke brandweerman Sébastien. We wandelen daar een kleine 2 uur rond tussen de verbazingwekkende collectie in een reuzehal van 17.000 m2 verlicht door lantaarns stijl 1900 (copies van deze op de Pont Alexandre III in Parijs).
In een aparte zaal staat de kern van de verzameling van de broers Hans en Fritz Schlumpf : de Bugatti's. Deze rijke textielbaronnen staken er heel hun kapitaal in, en toen de textielindustrie stagneerde konden ze hun duizenden werknemers niet meer betalen en vluchtten naar Zwitserland. Uit protest staken de arbeiders enkele prachtauto's in brand.
P.S. Voor alle technische details : "zie de mannen", want dit is een verslag vanuit vrouwenogen.
Dirk dringt erop aan om stipt te vertrekken maar dat lukt natuurlijk niet voor alle mannen : o.a. Stoffel met co-piloot Pol. Een aantal kilometer van het museum komt het onvermijdelijke : een 4de panne. (Ocharme Pol en hij zit er voor niks tussen)
Van het rechterachterwiel van de racewagen breken drie bouten af. Ze geraken gelukkig veilig aan de kant en moeten uren wachten op depannage in de brandende zon, zonder eten of drinken.
Ondertussen rijden wij richting "Col de la Schlucht" met heel wat over en weer, missen we toch de wegwijzer naar de "Auberge du Schantzwasen" maar eindelijk zijn we er toch allemaal met meer dan een uur vertraging. Nochtans waren we verwittigd over de patron : "Als jullie er hier de tijd niet voor kunnen nemen, dan moeten jullie niet komen !" Uiteindelijk valt hij nog mee en serveert hij ons een gratin van twee kazen met slaatjes en dessert toe.
De wandeling naar le Lac Vert valt dus weg. Dan weer bergafwaarts met veel tegenliggende fietstoeristen, naar het kaasdorpje Munster. In "La Maison du Fromage" zijn we ook te laat, maar krijgen een extra expo kado (die niet veel om het lijf heeft), vooraleer de echte voorstelling begint over het maken van de Munster.
Eén in boerinneke verkleed meisje (of is 't een echte) rammelt haar lesje af over het productieproces en nadien proeven we géén Munster, maar "le petit lait" met een scheutje quetch. Tot slot zien we nog een film over het leven in de bergen in alle seizoenen. Wel mooi.
In Gueberschwir aangekomen rijden we nog even met z'n allen naar het historische dorpscentrum : eeuwenoude kleurrijke vakwerkhuizen met een ongelooflijke bloemenpracht (Hoe doen ze dat daar toch om zo'n mooie bloembakken te hebben ?)
We komen een triestige Pol tegen, die niet meer in een auto wil instappen. Hij vertelt ons : Toen Jan (van Monique) en Peter hem op de plaats van de panne kwamen ophalen, ze hem eerst nog eens voorbijreden !
De dag eindigt na een douchke weer aan de grote tafel. Dan "welterusten". Neen natuurlijk ! De nachtvogels maakten op het terras nog zoveel gedruis, dan één van de drie kinderen van de eigenaars, de zekeringen had uitgetrokken omdat hij niet kon slapen !
Dag 4 : zondag 9 september 2012
Voorzien vertrek : om 9 uur, weer richting bergen. We vernemen dan dat een deel van de routing zal afgesloten zijn omwille van een rallye in "Les Trois Epis", en daar moeten we eigenlijk door om bij het Houtmuseum in Labaroche te geraken. Via verschillende wegen en weer met wat op en neer rijden (de GPS is toch ook niet alles ! als ons madammeke altijd maar blijft herhalen : "Indien mogelijk, probeer om te keren"), geraken we op Luc en Lieven na, toch op tijd ter plaatse voor een entousiaste rondleiding door het museum. Alle mogelijke primitieve handwerktuigen, of aangedreven door waterkracht of electriciteit, prachtig houtsnijwerk, houten speelgoed, enz....
Het heeft iedereen (ook de dames) kunnen boeien. Na het bezoek zijn we vrij ! Een grote groep rijdt richting Riquewihr : een ander prachtig, maar zeer toeristisch wijndorp.
Wij (Jo en Lea) gaan op zoek in Ammerschwirh naar het wijnhuis "Heitzmann", met dezelfde naam als onze nieuwbakken schoonzoon Stijn : kwestie van een cadeautje mee naar huis te nemen, en wat Crémant d'Alsace (voor den apertief) en Gewurtztraminer (voor bij de foie gras) voor het Kerstfeest.
Om 16 uur zien we de anderen terug in weer zo'n mooi dorp : Eguisheim : volgens de gemeenteplaten "Un des plus beaux villages de France". Jammer dat in het wijnhuis "Wolfsberger" de toiletten maar in november klaar zijn voor de dames. De rondleiding tussen oude reuze eiken wijnvaten, aluminium kuipen (met ik weet niet hoeveel hectoliter) en tot slot een lange wijnproeftafel, bekoort iedereen.
Op weg naar het hotel ... uitpuffen.... douchen .... en dan de "vaste klassieker"! Onder leiding van Rita en de andere organisatoren : Mic, Stoffel, Geert en Dirk, wordt dus de emmer sangria (met 1 fles Cointreau en 1 fles rum erin) midden in de wijngaard geserveerd - en in gezelschap van twee nieuwsgierige Hollanders : "Mogen we een glaasje meedrinken?" Grapje van de patronne : de emmer is half leeg, want we vonden het zo lekker , maar we hebben het weer met water aangevuld.
Het avondmaal begint met een "assiette alsacienne", waarop een roze wiebelworst ..... Is het de sangria of is het dat roze ding dat de aanleiding is voor een avondje moppentappen , Pol (die zijn depressie van de vorige drie pannes te boven is) opent de reeks. Het bulderende gelach staat de patronne blijkbaar niet aan en ze vraagt ons om wat stiller te zijn, want er slaapt al een kleintje !
Toen we omkeken bleek het een klein katje te zijn, dat al elke avond op één van de stoelen ons gezelschap hield. Het duurde even voor we het door hadden dat dat haar tegenzet was ! Einde van een mooie en altijd zonnige dag.
Dag 5 : maandag 9 september 2012
We vertrekken uit ons hotel richting Ribeauvillé, via Sainte-Marie-aux-Mines (en natuurlijk niet Saint Marne !) over Lunéville en Chateau Salins naar 57.590 Delme.
Sommigen arriveren te vroeg bij de "Auberge de Delme" en hebben een heel interssant gesprek met de patron die aan een tweede carrière begonnen is. Voordien was hij manager voor grote hotelketens "all over the world". We sluiten af met een zacht kippeborstje, lekkere slaatjes en fritjes om onze thuiskomst al wat voor te bereiden.
Na veel afscheidszoenen gaan 8 ervandoor richting Leuven en anderen breien er nog een vervolgje aan via de jeugdherberg in Sankt Vith.
Daarover kan ik niets meer schrijven.Hartelijk dank aan de organisatoren : Dirk, Geert, Mic en Stoffel voor weer een geslaagde L.O.Vrienden-5daagse.
Lea Mine
