We spreken af in het kappittelhuis te Hoegaarden.Jacques, Johan, Ria en dochter Nest zitten al voor een tasje koffie, nog voor de organsatie toekomt. De rit van vandaag wordt door Lut en Leen georganiseerd. Door de werken in Hoegaarden heeft Lut beslist er ten volle van te genieten: van thuis tot Hoegaarden, even terug keren tot Leuven, gezien de werken in Hoegaarden toch maar een saaie boel is, en dan terug richting het Kappittelhuis. Ondertussen lopen de deelnemers binnen: 41 man! We zien Lut en chauffeur als laatsten toekomen in de cabrio: ze stappen uit en zoeken wanhopig naar...een sigaret! En onze routings, potver...? Leen houd de moed erin en brengt iedereen tot rust.
Een koffietje, een koekje, en de uitleg wordt gegeven voor de dag. Gezien het een eerste lange rit is en dit problemen kan veroorzaken voor de mensen met een kleine blaas, heeft de organisatie aan pampers en andere attributen, daterend vanuit een vorig tijdperk, gedacht. Zeer toepasselijk bij onze hobby, trouwens!
Het stratsein wordt gegeven, en de wagens verlaten de parking, richting het grote Haspengouwe. We rijden tot de eerste bestemming. Een fruitteler legt ons met passie en deskundigheid uit hoe peertjes koppelen en appeltjes van naam wissellen. Hoe dit alles gefinancieerd wordt en wat de bestemming is van al dat lekkers, doet hij even professioneel uit de doeken.
En dat alles terwijl we sippen aan een appelsapje of een lokaal biertje. En het (ons) vat kan ter plaatse afgegoten worden.
Ondertussen lopen de laatste wagens ook binnen, want Jacques heeft blijkbaar te kampen met een vuile benzinetank, met een verstopte benzineleiding als gevolg. Maar met Staf in de buurt is het probleem snel opgelost.
We vervolgen onze weg naar het middagmaal. We zoeven tussen de fruitboemen die veel zin hebben om hun bloesem uit te stallen. Maar de lage temperatuur van de laatste dagen hebben voor vertraging gezorgd. Als compensatie kijken Lut en Leen niet op een kilometerje: elke boom, elk kruispunt zullen we gezien hebben. De kruispunten hebben we langs alle 4 de kanten opgereden. Wie de boomgaarden van Haspengouwe vandaag niet heeft gezien, die was afwel blind, of is serieus verkeerd gereden!
We komen wat later toe dan gepland op de middagstop, maar krijgen onze maaltijd toch voorgeschoteld. Doet toch deugd, een stukske eten...
Eens de buikjes gevuld, rijden we richting Zoutleeuw om er het Brabantse zwin te bewonderen: zoveel vogels in dit natuurdomein dat er zelfs chocolade eitjes liggen op het padje dat ons naar de digestief-tafel leidt. De Mulier’s en Claes juniors maken gretig gebruik van alle aanwezige didactische geluidsattributen. Alles wordt uitgeprobeerd: kakelen, piepen, fluiten, kloppen,...de echte volgels weten niet wat hen overkomt. Met L.O.V. in de buurt is niemand veilig, zelf de lokale bevolking niet.
Na deze pauze is het echt tijd om door te rijden naar de eindstop, want de blaas blijft onder spanning staan...
En weer worden we door prachtige en landelijk wegen geleidt. De eindstop geeft ons de gelegenhed om deze routing te laten bezinken en na te genieten. We hebben veel gereden, veel gekronkeld op leuke wegjes en veel, héél veel bomen gezien. Hier en daar toch een verlegen bloesem die enkel nog wachtte op een klein straaltje zon om open te breken en haar schoonheid aan de voorbijgangers te tonen.
We hebben niet de kleuren gezien die we om deze tijd van het jaar hadden moeten hebben. Maar dit neemt niet weg dat we enorm hebben genoten van de rit, van het landschap, van de bezoekjes en van de gezellige sfeer onder de deelnemers.
Ik sta ook vol bewondering van dejuistheid van de routing: niet eenvoudig, en toch juist! Lut, Leen, chapeau voor deze organisatie. Jullie hebben ons een zeer leuke dag bezorgd en willen jullie hiervoor nogmaaals bedanken.
Namens alle deelnemers: nen dikke merci, en geniet nu ook maar van wat op 15 april 2012 vooral jullie dag was.
Een gelukkige en voldane voorzitter,
Stan
© LOV 2016