Ruimschoots op tijd vertrokken en alles wat fout kan lopen loopt ook fout, ondertussen weten we van onze goeie vriend Mic dat Hans & Alfonsine ook op weg zijn. Met 10 min vertraging komen we aan op de plek van afspraak en de reis kan starten.
Langs mooie Franse binnenwegjes (bedankt Hans) rijden we naar onze eerste overnachtingsplaats, Moulins le Marche.
Na een ontbijtje terug onze auto’s in om in de namiddag aan te komen in Saint Nazaire, waar we de wiebelboot nemen naar Gijon in Spanje, onze auto’s mochten op het benedendek bij de vrachtwagens. En de boot die wiebelde van voor naar achter en van links naar rechts, gedronken moest je niet hebben om zat te zijn!!!!
Afspraak rond 9 uur voor het ontbijt maar wat gebeurt er nu, in geen velden of wegen zijn Hans & Alfonsine te bekennen, niet normaal. Na een paar keer de hele boot afgezocht te hebben, besluiten wij doodongerust nogmaals op hun kajuitsdeur te gaan kloppen, ofwel zijn ze doodziek of anders zijn ze van boord gesprongen. Kom ik ze toch wel niet tegen op de trap zeker, kijken ze mij uiterst verbaasd aan om mij daar te treffen want het is volgens hen nog maar 8u45, ja hun GSM geeft de Ijslandse tijd aan, raar maar wel waar, vaar je naar het zuiden en krijg je het uur van het noorden!!!
Om iets voor 12 uur meert onze boot aan in Gijon, wij mogen heel snel de boot af maar wat dacht je, Guardia Civile en wij mogen opzij, gelukkig alleen maar identiteitscontrole.Eventjes bollen, terrasje doen aan zee en nog een beetje verder wacht ons hotel in Quintana de Llanes. Na een verkwikkend douchke gaan we overheerlijke gamba’s a la plancha eten aan het strand.
Vandaag worden we verwacht in de Parador de Cervera de Pisuerga voor de Sint James Way Tour georganiseerd door de Spaanse mercedes club. We zijn wat overweldigd als we aankomen aan onze eerste parador. We eten een snackske met een flesje wijn in de bar in afwachting van de aankomst van de organisatie. Een voor een zien we de andere deelnemers toekomen. Een douchke gaan nemen, omkleden en tegen 19 uur (uur van afspraak)zijn we terug in de bar. Naar Spaanse gewoonte is het wachten op de organisatie en wij besluiten dan al maar zelf een aperitiefke (nen goeie pajeran hé Hans) te drinken. Als rond 20 uur dan eindelijk de organisatie er is kunnen we rond 21 uuraan het eigenlijke aperitief met rijkelijke hapjes beginnen. Om 22 uur kunnen we dan eindelijk aan het uitgebreide diner beginnen, we krijgen bij het dessert ook onze rugzak met het roadbook en de nodige attributen.
Om 9 uur een lekker ontbijtje, inpakken en in de pletzende regen (komen wij daarvoor naar Spanje zeg) vertrekken, de rallyplten zijn al door de organisatie op onze auto’s gezet dus inpakken en wegwezen. Onderweg komen we de eerste hindernissen tegen, na een bocht in de bergen, staat daar een koe met haar kalf in het midden van de weg een beetje verder 2 honden en telkens roep ikke in paniek STOP JAKKE PAS OP! Wat dus serieus op die zijn zenuwen werkt, maar allé we komen hier zonder kleerscheuren door. Gelukkig zonder onglukken en langs een prachtige route, spijtig van het weer, komen we aan in Léon waar we onze auto’s parkeren op de plaza voor de parador waar we overnachten. Na de “Tapa’s” lunch in the Down Cloistr’s Parador aea, waar Alfonsine foto’s neemt van 2 prachtige jonge Spaanse boys voor Stefanie, maar wat blijkt die mannen praten Nederlands en blijken Nederlanders te zijn die daar hun stage deden hilariteit alom natuurlijk!!!, moeten de wagens verplaatst worden naar de parking van de parador. Samen wandelen we naar het centrum van Léon waar we een gegidste tour door Léon krijgen en nadien een uitgebreid (weeral) diner in Léon Center.
Na het ontbijt inpakken, onze auto’s starten en naar Ponferrada. Weeral een prachtige route maar blijkbaar iets te recht op een gegeven moment want er rijdt een auto de gracht in, in slaap gevallen bleek nadien, gelukkig een moderne auto en zonder al te veel erg. Om 13 uur wacht ons een geleide tour over the ponferrada Castle, we worden Ponferrade in geleid door de politie die de kruispunten voor ons afsluit, en om 14u30 een lekere lunch. Na de lunch worden we Ponferrado uitgeleid onder begeleiding van de politie. Weer volgt een prachtige route, waaraan geen einde leek te komen, gelukkig nog juist voor donker gearriveerd, die ons naar de Sil Parador de Sto Estevo brengt hier zijn geen woorden voor, een prachtig gebouw. Na een uitgebreid aperitief met vele lekkere hapjes volgt een speciaal “Meigas” (witches) diner in de ‘Kings Lounge’ in the main Cloister. Om 23u30 volgt dan nog een “Queimada” show, een typisch gallische show.
Gelukkig hebben we mogen een beetje langer slapen en vertrekken we hier pas om 1é uur, Jakke haalt de auto uit de garage en wat blijkt de zwarte kap hangt helemaal vol witte haren, hier heeft dat lieftallig wit katje de nacht op doorgebracht. Na een mooie route arriveren we aan ons restaurant voor de lunch waar ons een uitgebreid Seefood Festival wacht. En dan op naar onze laatste Parador in Santiago de Compostella, een ritje van nog een half uurtje begeleid door de politie. Om 20 uur is er dan de “Elegance Contest”, iedereen verkleed in de kledij van het jaar van zijn auto, heel ludiek!!! Maar spijtig genoeg weeral onder de gietende regen, de weergoden waaren ons niet goed gezind hoor. Om 22 uur gala coctail & diner gevolgd door de prijsuitreiking in The King Lounge. Tot onze grote verrassing wonnen wij de 2de prijs voor mooiste auto en dan ook nog eens samen met Hans & Alfonsine voor de deelnemers die van het verste kwamen.
Na het ontbijt is het tijd om afscheid te nemen van toffe mensen en een knappe organisatie en een geweldig weekend.
We rijden tot voorbij Burgos en vinden hier een hotelletje waar de poort voor ons open gaat zonder reservatie of ik weet wat, het was lijk sesam open u. ’S avonds gaan we onder ons viertjes lekkere tapa’s eten. Om ons afscheid te vieren, want morgen scheiden zich onze wegen, Hans & Alfonsine willen vlug thuis zijn en wij willen nog wat langer genieten, sluiten we af met een paar pajerans en zoals onze Jakke zegt: pas d’gendarmes en pajeran, Alfonsine vroeg zelfs of Hans nog in den oto moest zen en kreeg in de lift de slappe lach. En volgens Hans is het vanaf nu afbouwen….morgen ¾ migrainepil, overmorgen 1/2de en de dag erna nog een vierdeke en dan gedaan?
Hans & Alfonsine zijn vroeg vertrokken en wij vinden onder onze ruitenwisser nog een tof briefje. Wij tuffen op ons gemak richting kust, eten nog een lekkere plat de jour op een terrasje in de zon, passeren San Sebastian en Biarritz en rijden tot Bordeaux alwaar wij een hotelleke zoeken.
Op ons gemakske en van het landschap genieten touren wij door Frankrijk tot net voorbij Tours waar wij overnachten.
Nog wat nagenietend op het gemakske naar huis waar ons omstreeks 19 uur een uiterst enthousiaste thuiskomst wacht van onze Quins en ons Zohra. We hebben juist geen 4000 km op de teller staan.
EINDE
SPIJTIG, ZEKER VOOR HERHALING VATBAAR
Met de toestemming van Hans & Alfonsine Jakke & Gonda
© LOV 2016