Margarita

margarita

7 juli het beloofde een mooie dag te worden, aan het aantal inschrijvingen lag het niet, ver boven de verwachtingen, het angst zweet brak ons uit, maar waarom eigenlijk, Joe cocker zou zingen, whit a little help of  our friends  en alles zou in orde komen.

De pre rit met lob was al een succes, we moesten het toch testen,  alle rede goed om is weg te zijn 😉


Zaterdag al wat voorbereidingen gedaan ,zodat zelfs degene met twee linkerhanden geen honger zouden   hebben, om de werken van barmhartigheid in ere te houden, voor degene die ze nog kennen het waren er zeven , en we hebben er twee vervuld ra ra wat het tweede zou kunnen zijn...


Zondag morgen goed besmeerd vertrokken, ik wou er niet uitzien als een rode kreeft, lessen geleerd uit het verleden ;;)

Samenkomst, was voorzien in de venitian te hoegaarden , na een tas koffie en een koek konden de nodige attributen worden uitgedeeld, alles wat nodige was om ter plaatse te komen  , allee dat was toch de intentie.


We vertrokken vol goede moed richting st-Truiden waar ergens een kerkje zou staan dat net als het atomium zou worden afgebroken, maar het stem om blij dat dat niet gebeurd is, waar zouden we anders ons aperitief nuttige, na een kleine omleiding (lag aan de kermis of routing) we zullen het nooit weten😠 Het weer zat mee dus alles vergeven en vergeten hoop ik. Op de terugweg naar glabbeek van hetzelfde laken een broek Mea culpa ik heb mijn les geleerd het zal niet meer voorvallen.


Onze intentie was een gezellige namiddag samen , en ik denk dat we daar  zijn in geslaagd , de sfeer was goed de pizza's dat was, tja hoe zal ik het verwoorden, iedere creatie was om duimen en vingers van af te likken, met speciale dank aan mijn vader om te stoken en broer en schoonzus om hun accommodatie ter beschikking te stellen. Tot volgend jaar??? We zullen zien

Gert